“Het overkwam me toen ik vijf jaar oud was. Ik liep van de kleuterschool langs een voetbalveld naar huis, en zag er alle kinderen voetballen. Ik stopte in de blijde verwachting dat ze me zouden vragen mee te spelen. Ze stopten ook effectief met spelen. Maar toen volgde er een pijnlijke stilte. Waarna de eerste ‘kleine n*****’ riep. De tweede volgde en riep ook ‘kleine n*****’. Alle anderen die er stonden begonnen ook ‘kleine n*****’ te roepen. Op dat ogenblik snapte ik niet helemaal wat ze bedoelden, maar ik wist weI dat er iets fundamenteel fout liep. En ik wist dat het pijn deed. Ik liep dus naar huis om het aan mijn ouders te vertellen, maar ergens wist ik toen al dat het niet de laatste van dit soort ervaringen in mijn leven zou zijn.
Twintig jaar later, in mijn eerste jaren als jonge professional in een consultancybedrijf - voornamelijk blank en gedomineerd door mannen - voelde ik opnieuw dat ik anders dan alle anderen was. Ik was jong en onervaren – en bovendien een vrouw. Ik herinner me nog goed de eerste keer dat ik voor een van de senior meetings werd uitgenodigd. Ik bevond me - uiteraard al goed op tijd - in de vergaderzaal, toen alle mannen binnenwandelden. Ze waren me bijna allemaal onbekend. De meesten onder hen begroetten elkaar, sommigen begroetten ook mij. Iedereen nam plaats aan de vergadertafel en toen de laatste binnenkwam, keek hij naar me en zei: ‘Dag juffrouw, ik wil graag mijn koffie met melk’.”
Hoewel dergelijke momenten van uitsluiting in eerste instantie vernietigend lijken, zijn ze later van onschatbare waarde gebleken. Ik zou immers niet staan waar ik vandaag sta zonder dergelijke ervaringen.Janina Kugel, Chief Human Resources Officer
Mensen die aan den lijve hebben ondervonden wat het betekent om anders te zijn, aldus Janina, groeien uit tot uitmuntende leiders. In deze inspirerende TEDx-lezing, geeft ze ook tips voor het werken met een divers personeelsbestand, en lessen die getrokken kunnen worden uit aanwenden van die verschillen binnen een werkomgeving.
