W czasach nieustannych i dynamicznych zmian przemysłu kluczową rolę odgrywa wiedza. Jak zadbać o jej odpowiedni przepływ pomiędzy firmami a instytucjami? Jak zapewnić odpowiedni do niej dostęp zarówno inżynierów, jak i managerów? O kwestii transferu wiedzy na rynek w dobie zmiennych uwarunkowań gospodarczych rozmawiamy z Cezarym Mychlewiczem, dyrektorem marketingu Digital Industries i Smart Infrastructure w Siemensie.

W obecnym świecie – ogromne. W dobie Industry 4.0 zmiany postępują szybciej niż kiedykolwiek wcześniej. Wzorce kulturowe, które kiedyś determinowały sposób postrzegania kluczowych zagadnień, takich jak miejsce kobiet w przemyśle czy podejście do zielonej energii, zostają wypierane przez inne, bardziej nowoczesne i dostosowane do świata, w którym żyjemy – w dużej mierze scyfryzowanego, a jednocześnie niepewnego i ulotnego, co dobitnie pokazały ostatnie miesiące.
 

Nie da się przecenić wartości, jaką do rozwoju firm i całej gospodarki wnosi otwarty dialog jej przedstawicieli. Pozwala określać trendy i kierunki rozwoju przemysłu oraz budować świadomość konieczności wprowadzania zmian na drodze do gospodarki cyfrowej, szczególnie wśród przedsiębiorców MŚP. Wymiana wiedzy i doświadczeń ułatwia poszukiwanie najskuteczniejszych rozwiązań i zwiększa dynamikę rozwoju poszczególnych firm. Natomiast dialog pomiędzy przedstawicielami biznesu i instytucji państwowych ułatwia obieranie wspólnego kierunku działań dążących do rozwoju polskiej gospodarki. Przemysł 4.0 zdecydowanie wzmaga potrzebę tworzenia sieci powiązań między systemami nauki i biznesu.

Jednym ze sposobów transferu wiedzy na rynek, dostarczającym jednocześnie odpowiedni kontekst do dyskusji i nawiązywania relacji, są badania i raporty rynkowe. Forma ta sprawdza się jako jedno z narzędzi kreowania thought leadership, czyli budowania pozycji danej firmy jako lidera opinii na wybrany temat. Jest to dobry punkt wyjścia do inicjowania dialogu pomiędzy ekspertami, inżynierami, przedstawicielami instytucji państwowych i edukacyjnych. Dobrze skonstruowany, odpowiadający na kluczowe pytania danej branży raport może stać się podstawą publicznej debaty, upowszechniając jednocześnie wiedzę na istotne tematy.
 

Kolejna kwestia to zapewnienie odpowiedniego szkolenia zarówno pracownikom doświadczonym, jak i młodym ludziom wchodzącym dopiero na rynek pracy. Przemysł 4.0 potrzebuje kadr, które sprostają wyzwaniom związanym z jego modernizacją oraz cyfryzacją. Szacuje się, że w ciągu najbliższego dziesięciolecia będziemy świadkami automatyzacji ogromnej liczby czynności wykonywanych w przedsiębiorstwach, co wpłynie na zanikanie pewnych miejsc pracy i powstawanie nowych, wymagających innych kompetencji. W takiej sytuacji oczekiwania wobec inżynierów zmieniają się w tak samo szybkim tempie jak to, w którym powstają nowe technologie. Dlatego potrzebne są dedykowane im programy edukacyjne, wyrównujące niedopasowanie pomiędzy pędzącym rozwojem technologii a kompetencjami osób zatrudnionych w przedsiębiorstwach.
 

Trzeci element, o jakim chciałbym wspomnieć, to utrzymywanie ciągłości transferu wiedzy niezależnie od sytuacji rynkowej. W obecnej rzeczywistości, kiedy spotkania i szkolenia face-to-face są znacznie utrudnione, a często wręcz niemożliwe, tego typu działania przenoszone są do środowiska cyfrowego. E-szkolenia nie są szczególnie nowym trendem, ale rok 2020 zdecydowanie zwiększył ich popularność, a jednocześnie wykazał, że mogą być równie efektywne, jak tradycyjne spotkania stacjonarne. Przemysł nieustannie się zmienia, dlatego proces edukacji i uczenia się nowych technologii musi postępować przez cały czas trwania kariery zawodowej, także – a może przede wszystkim – w warunkach kryzysu i niepewnej sytuacji na rynku.